2019 Nieuw Zeeland

Week 5

Startpagina Week 1 Week 2 Week 3 Week 4 Week 6

Zaterdag, 26 januari
We besluiten om naar Mount Cook, de hoogste berg van Nieuw Zeeland, te rijden. Het weer is aangenaam. Lichte bewolking met een zonnetje.
De rit naar Mount Cook is een kleine 200 kilometer. We willen deze afstand in 2 dagen rijden. Voor vandaag willen we in Twizel uitkomen.
We rijden door een vriendelijk groen landschap dat langzaam overgaat in een bergachtig landschap. Bij Burke’s Pass maken we een stop om uit te kijken over een uitgestrekt dal. Dit staat bekend als Mackenzie Country. Genoemd naar de Schotse schapendief Mackenzie die midden 19^e eeuw in dit dal de schapen verborg die hij gestolen had. Iedereen wist in die tijd overigens dat hij die schapen stal. Hij is er echter nooit voor opgepakt.
Verderop maken we een 2^e stop bij Lake Tepako. Vanaf de oever van dit meer hebben we een mooi uitzicht op de besneeuwde top van Mount Cook. Ook hier overigens weer heel veel Chinezen, die de hele tijd niets anders doen dan selfies maken.
Rond 15.00 uur komen we aan in Twizel. Hier blijven we staan op het holidaypark.

Zondag, 27 januari
We rijden naar Mount Cook, een rit van 63 kilometer. Het eerste deel van de rit gaat over een bijna kaarsrechte weg, die door een vlak landschap met geel gras loopt. Vergelijkbaar met de droge, gele Spaanse hoogvlakten. De bijna kaarsrechte weg brengt ons naar Lake Pukaki. Dit is een prachtig groot blauw meer met prachtige vergezichten op de bergen in de verte, met onder andere Mount Cook. Het is jammer dat, ondanks het heldere weer, zijn top steeds in de wolken blijft.
Als we in Mount Cook Village aankomen, parkeren we de campervan en maken we ons klaar voor een wandeling naar de berg. Het is een prachtige wandeling en na ruim een uur komen we bij het eindpunt en zien we in de verte “The Cook” liggen. Zijn top nog steeds in de wolken.
De Moari noemen Mount Cook Aoraki en dat betekent De Wolkenprikker.
Op de Mount Cook heeft Sir Edmund Hillary, de man die als eerste bovenop de Mount Everest stond, zijn klimervaringen opgedaan. In Mount Cook Village staat een mooi standbeeld van Sir Edmund.
We lopen weer een uur terug naar de campervan en rijden daarna een kort ritje richting de Abel tasman Gletsjer. Vanaf de parkeerplaats aldaar is het een pittige klim omhoog over trappen met héél véél treden naar het uitzichtpunt op de gletsjer.
We overnachten weer op het zelfde holidaypark in Twizel en eten ’s-avonds als voorschot op Tons verjaardag morgen in een prima restaurant.

Maandag, 28 januari
Ton is jarig, 68 jaar!
Nini heeft kaarten en slingers van de kinderen en kleinkinderen meegesmokkeld uit Nederland. Bij het wijnhuis, waar we een paar weken geleden een wijnproeverij deden, heeft zij als verjaarscadeau een mooie fles Sauvignon Blanc gekocht. Voor het eerst in 68 jaar viert Ton zijn verjaardag in korte broek.
Mount Cook en de Alpen zijn ons goed bevallen. We blijven in de bergen en rijden naar Arthur’s Pass. Even buiten Twizel bezoeken we een zalmkwekerij, waar we wat sushi kopen.
We rijden door Canterbury. Volgens vele een van de mooiste stukjes van Nieuw Zeeland. Maar wij vinden de weg saai. Hij slingert door saaie weilanden met koeien. Maar als we de Alpen naderen, wordt de weg spannender. We worden weer getrakteerd op mooie vergezichten. We rijden zelfs een stuk door een gorge. Na350 kilometer komen we aan bij de DOC Campingground op Arthur’s Pass.
Arthur’s Pass is genoemd naar Arthur Dudley Dobson die in 1864 als eerste een doorgang (pass) vond door de Alpen van West naar Oost. En die doorgang was nodig om de kolen, die in het westen werden gedolven snel te kunnen vervoeren naar het oosten.
In de camper koken we een feestmaaltijd; sushi vooraf, gevolgd door worstjes, rijst en sla.

Dinsdag, 29 januari
We staan vroeg op en maken ons klaar voor een wandeling naar The Devil’s Punchbowl Falls, een waterval die van grote hoogte naar beneden valt.
Het is een zware wandeltocht. De weg gaat steil omhoog en om de stijging te kunnen overbruggen zijn overal trappen gemaakt. De tocht naar boven tellen we de treden en rekening houdend met af en toe een fouttellinkje beklimmen we 325 to 350 treden. De beloning is mooi; een prachtige waterval.
Na de lunch rijden we richting Christchurch. Onderweg stoppen we nog een paar keer om de mooie blauwe bergmeren te bekijken. De helle blauwe kleur van het water wordt veroorzaakt door breking van het licht op rotsdeeltjes die door de gletsjerrivieren zijn meegevoerd.
Achter in de middag komen we aan in Akaroa. Dit plaatsje ligt op een schiereiland ten zuid oosten van Christchurch. Het gebied is Frans georiënteerd. Dat zie je onder meer aan de straat namen; straten heten rue.
In de 19^e eeuw was het gebied bezet door de Fransen. Nadat de Britten in Waitangi het Nieuw Zeeland van de Maori’s hadden gekocht lieten zij de Fransen weten dat zij snel moesten vertrekken.
’s-Avonds eten we een verjaardagsdiner in een restaurant met de naam Ma Maison.

Woensdag, 30 januari
Via de Tourist Route rijden we richting Christchurch. Het is een heel mooie rit met steeds weer prachtige vergezichten op de baai waaraan Akaroa ligt.
In Lyttelton maken we een tussenstop. Het stadje stelt niet zoveel voor. We doen er een paar boodschappen.
Lyttelton lag echter wel op het episch centrum van de aardbeving waar Christchurch in februari 2011 door werd getroffen.
We eindigen de dag in South New Brighton, een soort voorstadje van Christchurch, op een holidaycamp.
De datum van onze terugreis is inmiddels in zicht. De laatste dagen van onze reis gaan we gebruiken om te relaxen en Christchurch te bekijken.

Donderdag, 31 januari
We hebben gisteravond besloten om nog een nacht op deze camping te blijven.
Met de camper rijden we naar het centrum van Christchurch. Op een grote parkeerplaats in het grote park van Christchurch vinden we een gratis parkeerplaats.
In februari 2011 is Christchurch getroffen door een grote aardbeving die heel veel schade aan het centrum van de stad heeft aangericht. We weten niet, hoe de stad er vóór de aardbeving uitzag. Nu zien we veel nieuwe gebouwen, gerestaureerde oude gebouwen, gebouwen waar de restauratiewerkzaamheden aan de gang zijn, gebouwen die nog in de stutten staan en veel gaten tussen de bestaande bebouwing waar huizen of gebouwen moeten hebben gestaan. Eigenlijk wordt de stad opnieuw opgebouwd.
De kathedraal is ook grotendeels verwoest. Er staan hekken omheen met daarop borden met de tekst dat de kathedraal weer in zijn oude luister hersteld zal worden. Die herstelwerkzaamheden zijn overigens nog niet begonnen.
Gespaard tijdens de aardbeving is The Art Galery, een modern, waarschijnlijk aardbevingsproof, gebouw. Mooie architectuur, heel veel glas. The Art Galery is in 2004 geopend. De toegang is uiteraard gratis. We bekijken een paar tentoonstellingen.
In een van de vele nieuwe restaurants eten we een goede lunch.
De middag brengen we door in de botanische tuin. Deze tuin is in 1864 aangelegd. Er werden voornamelijk Europese bomen en planten aangeplant, die goed gedijden in het Nieuw Zeelandse klimaat. In die jaren was de tuin een trefpunt voor de mensen uit Christchurch. Op een Lazy Sunday Afternoon werd er geflaneerd en croquet gespeeld.

Vrijdag, 1 februari
Net zoals Brighton aan de Engelse zuidkust, heeft New Brighton een pier. We komen er langs als we langs de kust rijden. Oorspronkelijk was het een houten pier, gebouwd aan het einde van de 19^e eeuw. Deze is nu vervangen door een betonnen pier van 300 meter lang, die in lelijkheid niet onder doet voor de pier van Scheveningen.
Vanaf de kust zwenken we het binnenland in en komen weer uit in het centrum van Christchurch. De camper zetten we op de zelfde parkeerplaats als gisteren.
Eigenlijk hebben we alles van Christchurch gisteren wel gezien, maar we maken toch nog een rondje door het centrum. In een ander restaurant eten we opnieuw een goede lunch. Daarna begint het te miezeren en lopen we met een heel grote omweg naar de camper.
We willen naar een camping vlakbij het vliegveld. Als we daar aankomen is deze: 1. vreselijk druk en 2. vreselijk duur. We besluiten om weer naar “onze oude camping” te gaan. Die is ook drukbezet. We krijgen een wat mindere plek dan we de voorgaande 2 nachten hadden.
Vanavond en morgen de tassen inpakken en morgen de campervan inleveren.