2017 Zuid-Oost Europa
Servië, Bulgarije, Roemenië
Week 1
Startpagina Week 2 Week 3 Week 4 Week 5
Donderdag, 31 augustus. Alkmaar – Eibelstadt: 634km
Na een paar prachtige zomerse dagen is het gisteren begonnen met regenen in Alkmaar.
Als we vandaag om 09.15 uur vertrekken is het net even droog. Onderweg krijgen we de stille hoop dat het weer zal gaan opklaren. Maar als we rond 13.00 uur een lunchstop maken in Duitsland, miezert het en is de temperatuur 140. We voelen weer ons een beetje in Schotland. Maar we hebben optimistische verwachtingen, dat het weer op deze rondreis beter zal worden.
Op de Autobahn is het druk. Onderweg veel wegwerkzaamheden die het verkeer erg vertragen. Een paar keer hobbelen we mee in langzaam rijdende files.
Om 17.45 uur komen we aan op de camperplaats Eibelstadt, vlakbij Würzburg. Ons optimisme wordt beloond: het is hier droog en de temperatuur is bijna 210.
De camperplaats ligt op het terrein van de watersportclub Eibelstadt. Voor Euro 10 inclusief elektra staan wij op een mooi grasveld aan de rivier de Main.
Vrijdag, 1 september. Eibelstadt – Maribor (Slovenië): 675km
We vertrekken om 08.45 uur. Het weer is aangenaam. Eenmaal op de Autobahn begint het te regenen en dat blijft zo de hele dag. De stevige regen in combinatie met de vele wegwerkzaamheden zorgt voor veel files op de weg. Dat is erg vertragend en bovendien vermoeiend. We doen dan ook langer over deze etappe dan we verwacht hadden.
Als we de laatste lange tunnel in Oostenrijk uitkomen, vlakbij de grens met Slovenië, is het ineens droog.
Op ons gemak rijden we de laatste 45km naar Maribor. Naar restaurant Gostillna Koblarjev, gelegen aan de rivier de Drava, waar we om 18.45 uur aankomen.
Hier kunnen we in de “achtertuin” de camper voor de nacht neerzetten. Als de camper op zijn plek staat, installeren we ons op het terras van het restaurant. We genieten van een overdadige visschotel en een paar glazen witte wijn. Inclusief een voorgerecht en espresso na: Euro 45,70!
Voldaan van de goede maaltijd drinken we in de camper nog een glaasje en checken we de mail en de Whatsapp.
Zaterdag, 2 september. Maribor – Cenej (Servië): 531km
Vannacht een keer wakker geworden, omdat de regen op de camper kletterde. Konden we mooi even de dakluiken dicht doen.
Als we om 07.30 uur opstaan is het droog en probeert de zon voorzichtig door de wolken te breken. Gisteren hebben we geconstateerd dat onze rechter koplamp niet brand. Dus voor we vertrekken, verwisselen we de lamp. Op zich een eenvoudig klusje, maar omdat er weinig ruimte is tussen de koplamp en de accu, zijn we er toch een klein half uurtje mee bezig.
Om 09.45 uur rijden we met 2 brandende koplampen weg, op weg naar Servië.
Het is heel prettig om eens niet in de regen te rijden. Het landschap waardoor we rijden ziet er daardoor een stuk vriendelijker uit. Onderweg knapt het weer zelfs zo ver op, dat het tijd wordt om de zonnebril op te zetten.
Na Slovenië rijden we Kroatië in. Ook hier onderweg wat files vanwege wegwerkzaamheden. Rond 16.00 uur zijn we bij de grens met Servië en dat geeft oponthoud vanwege paspoortencontrole. Op de vraag van de douaneambtenaar of behalve wij, er nog meer mensen in de camper zitten, antwoorden we nee. Zo’n antwoord is kennelijk voldoende, want we mogen doorrijden.
Als we de grens daadwerkelijk passeren, breekt er een vreselijke stortbui los. Als een gordijn komt de regen naar beneden vallen. En dit duurt ruim 100km lang tot aan Novi Sad.
Hier komen we om 18.00 uur aan. We gaan op zoek naar de camperplaats, die we op een website hebben gevonden. Hij ligt ongeveer 12km buiten Novi Sad in het dorpje Cenej. We moeten even zoeken, maar we vinden hem.
We plaatsen de camper op Miris Dunja. Een boomgaard met kweeperen. Naast de brandewijn die ze hier van de kweeperen stoken, heeft de eigenaar een goed verzorgde camperplaats ingericht. We worden vriendelijk ontvangen met een glaasje bier en een glaasje eigen brandewijn. De eigenaar spreekt alleen Servisch maar via zijn telefoon krijgen we informatie van zijn vrouw die Engels spreekt.
Morgen gaan we Novi Sad bekijken.
Zondag, 3 september. Cenej – Novi Sad – Kovilj: 46km
Vandaag een beetje uitgeslapen. In 3 dagen reizen 1842km afleggen over de snelweg, is vermoeiend. Zeker vanwege alle files die we onderweg hebben gehad.
Een bleek zonnetje schijnt even door het wolkendek. De temperatuur is aangenaam.
Om 12.00 uur vertrekken we naar Novi Sad om de stad te bekijken. Als eerste gaan we naar het Petrovaradin fort aan de Donau. Het fort beschermde Novi Sad in de 17e eeuw tegen de opmars van de Turken. Het was onneembaar.
Vanaf 2000 wordt in het fort jaarlijks in juli het muziekfestival EXIT gehouden. Dit festival begon als politieke protestactie, maar verloor al snel alle politieke lading en werd wereldberoemd om zijn geweldige muziekoptredens. Het trekt jaarlijks een internationaal publiek.
Van het fort zelf zijn voornamelijk ruïnes overgebleven. Het ligt op een berg aan de Donau. Er zijn gezellige terrassen en restaurants. Je hebt er een schitterend uitzicht op Novi Sad aan de overkant van het water.
Na het fort rijden we naar het centrum van Novi Sad, vinden een parkeerplek voor de camper en wandelen rond. We bekijken 2 mooie kerken; een katholieke en een orthodoxe. Het centrum van Novi Sad maakt op ons een gezellige indruk. Winkels, terrasjes en restaurantjes. Voor ieder wat wils dus.
Rond 15.00 uur rijden we naar camperplek Coffeecamp in Kovilj, zo’n 12km buiten Novi Sad.
We worden ontvangen door de eigenaar en die zit op zijn praatstoel. Zijn camperplek ziet er fantastisch uit. Het heeft alle voorzieningen. Dit jaar is hij open gegaan. Het is zijn “pensioenproject”. Van oorsprong Serviër, heeft hij vooral gewoond en gewerkt in Dubai en Stockholm. Hij heeft een Zweeds paspoort. Zelf is hij ook een camperaar. Heeft vanuit Stockholm met zijn camper door heel Europa gereisd .
Voor Coffeecamp is het bijna einde seizoen. We zijn vandaag de enige gasten.
Maandag, 4 september. Kovilj – Fruška Gora – Belgrado: 156km
Vanuit Kovilj rijden we naar Fruška Gora, een natuurgebied in het laaggebergte. Het is ook een van de belangrijkste religieuze centra van Servië. In dit gebied liggen 16 orthodoxe kloosters. Hiervan bezoeken en bekijken we er 6. Onderling zijn er veel verschillen. In de eerste plaats kloosters met monniken en kloosters met nonnen. En de kloosters zelf, die allemaal uit de middeleeuwen stammen, verschillen nogal in staat van onderhoud. In sommigen zijn de eeuwen oude fresco’s gerestaureerd en in anderen niet.
In een van de kloosters maken we een praatje met een monnik, die een beetje Engels spreekt. Hij vertelt Nini dat de muziek op de cd’s die in het klooster te koop zijn, gemakkelijk te downloaden is op YouTube. Daarna krijgen we een gratis lesje islamafobie. We zijn tenslotte in Servië, niet waar. Europa wordt overstroomd door Moslims vertelt hij. Waar hebben we dat eerder gehoord, Geert? London, Parijs en Marseille zijn moslimsteden, aldus deze monnik. En de Turken noemen Duitsland hun moederland. Tot slot krijgen we een boekje mee om zijn theorie nog eens na te lezen. We schudden de monnik de hand en rijden maar weer verder.
Na 6 kloosters zetten we koers naar Belgrado. In het stadsdeel Zemun zetten we de camper op camping Dunav aan de Donau. Dunav = Donau.
Morgen gaan we Belgrado bezoeken.
Dinsdag, 5 september. Belgrado
Het is 1km lopen naar de halte van de bus naar Belgrado-centrum. De receptionist van camping Dunav weet niet zeker of er bij de buschauffeur kaartjes kunnen worden gekocht, of dat we hiervoor eerst naar een kiosk moeten. Geen zin in een “ochtendwandeling” en ook geen zin in onzekerheid over wel of niet een kaartje kunnen kopen, vragen we de receptionist om voor ons een taxi te bellen. Een half uur later staan we in het centrum van Belgrado. Tijdens de taxirit valt het op, dat de buitenwijken van de stad er Oost-Europees armoedig uitzien. Het centrum daarentegen bruist. Grote winkels van de bekende dure kledingmerken, terrassen en restaurants.
Als eerste gaan we naar Kalemegdan. Dit is de oude vesting van Belgrado op het punt waar de Sava en de Donau samenstromen. De vesting is 2000 jaar oud en ligt in een groot park. Tegenwoordig is er onder meer het militair museum gevestigd. Bij binnenkomst van het fort staat in de voormalige gracht allerlei oorlogstuig opgesteld. Vanaf het fort hebben we een prachtig uitzicht over de Sava en de Donau.
Na het fort zwerven we wat door de stad. We komen onder meer een overdekte markt tegen boordenvol met kraampjes met groente en fruit en met vlees- en vishallen.
Na de lunch gaan we met een taxi naar de Sint Sava Kathedraal. Sava (1175 – 1236) was de eerste aartsbisschop van de Servische Orthodoxe Kerk. De kathedraal is gebouwd op de plaats waar zijn overblijfselen in 1594 zijn verbrand door het Ottomaanse regiem. De maquette bij de kathedraal zegt dat het de grootste Orthodoxe kathedraal van de Balkan is en de belangrijkste in de wereld.
Plannen voor de bouw zijn gemaakt in de 19e eeuw. In 1935 is daadwerkelijk met de bouw gestart. Deze werd stil gelegd bij het begin van WOII. De koepel was gereed in 1989 en in 2004 werd de kathedraal ingewijd.
Verwachtingsvol stappen we naar binnen. En tot onze verbazing is de kathedraal helemaal leeg. Alleen de buitenmuren staan. De binnenkant moet nog helemaal worden gebouwd. In een zijbeuk is een kerkachtige ruimte ingericht. Verder staan er in de kathedraal alleen maar steigers.
We gaan met een bus, de chauffeur verkoopt gewoon kaartjes, terug naar het centrum en drinken wat op een terras. Daarna zoeken we opnieuw een taxi en laten we ons terugbrengen naar camping Dunav.
We kunnen Belgrado bijschrijven op ons lijstje met bezochte Europese hoofdsteden.
Woensdag, 6 september. Belgrado – Dobra: 167km
Om 10.00 uur vertrekken we vanaf camping Dunav. De zon schijnt, het is 220. We gaan naar het natuurpark Djernap, waar honderden diersoorten en duizenden plantensoorten voor komen. In Lepenski Vir ligt een vindplaats uit de middensteentijd, zo’n 6000 BC. En de belangrijkste bezienswaardigheid van Djerdap is het doorbraakdal van de Donau, dat de IJzeren Poort wordt genoemd.
We rijden naar Djernap in 2 etappes. Vandaag willen we naar het dorp Dobra. Dit ligt aan de Donau. Op een Servische campingsite hebben we een kleine camping gevonden vlakbij Dobra; camping Asin.
We rijden op ons gemak. De zon schijnt en de temperatuur stijgt.
Het Servisch wegennet is over het algemeen niet slecht. Soms komen we slecht onderhouden stukken tegen met veel gaten in het asfalt.
Onderweg zien we zo af en toe een oude Zastava rijden. De Joegoslavische Fiat uit de vorige eeuw. Model 127!
Het laatste stuk van onze rit vandaag gaat langs de Donau. Aan de overkant van de rivier ligt Roemenië.
Om 15.00 uur komen we aan bij camping Asin. Deze ligt aan een onverhard pad een stuk het bos in. We zijn de enige gasten.
Donderdag, 7 september. Dobra –Brza Palanka: 163km
Om 10.00 uur rijden we weg bij camping Asin en vervolgen onze weg langs de Donau. In de eerste paar 100 meter op de weg passeren we 4 keer een doodgereden vos.
Na ongeveer 30km komen we aan bij Lepenski Vir. Een archeologische vindplaats waar in 1965 de restanten werden ontdekt van een dorp uit het Stenen Tijdperk; 6000 jaar BC. Naast potten en andere gebruiksvoorwerpen, werden in zandsteen gemaakte sculpturen gevonden en 168 graven. Op de plek van de vindplaats staat nu een museum, een mooie constructie van staal en glas. In het museum wordt de film gedraaid die in 1965 is gemaakt van de opgravingen en staan de gevonden voorwerpen en sculpturen tentoongesteld. Ook liggen er 4 van de 360 gevonden skeletten. Tot slot, midden in het museum een replica van de vindplaats.
Na Lepenski Vir vervolgen we onze weg langs de Donau. We rijden onder meer door 15 onverlichte tunnels. Deze zijn niet lang, maar het rijdt niet prettig in het donker.
Op een stopplaats gebruiken we de lunch en maken we een paar foto’s van de schitterende kloof waar de rivier door stroomt. We zien op een bord, dat we de Iron Curtain Trail rijden. Voor ons onduidelijk waarom deze route zo genoemd wordt.
In Kladovo maken we een stop en drinken een drankje op een terras.
Om 16.00 uur komen we aan in Brza Palanka, op kamp Mirocka Voda. We worden vriendelijk ontvangen door de 73-jarige eigenaar, die een beetje Duits spreekt. Met hem drinken we een kopje koffie en een glaasje brandenwijn. Hij vertelt ons onder meer dat er in het dorp 2 restaurants zijn; een visrestaurant en een restaurant dat de traditionele Servische keuken serveert.
We maken ook kennis met zijn zoon. Die is directeur van de technische school in Kladovo en spreek Engels. Als we vertellen dat we uit Alkmaar komen, zegt hij meteen AZ. Die club kent hij omdat daar de Servische voetballer Gudelj ooit speelde.
We zetten de camper aan de oever van de Donau en genieten in onze campingstoeltjes van het uitzicht over het water.
’s-Avonds eten we in het visrestaurant.
Vrijdag, 8 september. Brza Palanka – Falkovets: 164km
Het was vannacht erg warm in de camper. We staan daarom vroeg op en we kunnen om 09.00 uur vertrekken. We gaan op weg naar Bulgarije.
In Negotin, de laatste grote stad voor de grens met Bulgarije maken we onze Servische dinars op aan boodschappen en diesel.
Om 12.00 uur zijn we bij de grens. Een autoritaire douanier van rond de 25 jaar controleert onze paspoorten en de camperpapieren. Ook kijkt hij rond in de camper. Na een klein kwartiertje doet hij de slagboom omhoog. We kopen een tolvignet en rijden Bulgarije in.
Volgens onze Engelse reisgids over Bulgarije zijn de wegen hier slecht. Maar we moeten zeggen, dat het asfalt behoorlijk meevalt.
Onze eerste stop is de stad Vidin. Hier tappen we Bulgaarse Levs en maken we een lunch bij het fort Baba Vida. Een oud fort, voornamelijk ruïne, waar de locals in de Donau zwemmen.
Bij de stad Belogradchic is een camping en daar rijden we heen. Als we aankomen bij Camping Madonna, valt die ons tegen. We gaan terug naar Belogradchic op zoek naar de tourist-info. Maar die is gesloten.
Nini vindt op internet een site met Bulgaarse campings en we kiezen voor camping Han Madonna in het dorpje Falkovets, dat ongeveer 15km vanaf Belogradchic ligt.
Madonna-2 is een prima camping. Hij ligt bij een restaurant. En ook hier geldt het principe, dat als je in het restaurant eet, je de camping niet hoeft te betalen.
We bereiden een maaitijd in de camper.
