2017 Zuid-Oost Europa
Servië, Bulgarije, Roemenië
Week 2
Startpagina Week 1 Week 3 Week 4 Week 5
Zaterdag, 9 september. Falkovets – Sofia: 204km
We worden relatief laat wakker; 09.00 uur. Maar hier in Bulgarije is het een uur later, dus voor onze biologische klok is het 08.00 uur.
Gisteravond hebben we besloten om nog een dag op camping Han Madonna te blijven en vandaag een tocht op de racefietsen te maken. Maar het is wat miezerig en dat is niet echt lekker fietsweer. We vertrekken dus uit Falkovets en gaan naar Sofia. Om 11.30 uur rijden we weg. De miezerregen is over en de zon schijnt uitbundig.
Wat kaartlezen betreft is Nini echt een Wizzkid. Zij heeft een mooie route naar Sofia uitgezet door een prachtige kloof.
Voor de stad Montana stoppen we bij een groot stuwmeer. Het is de recreatieplaats voor de “Montanezen”. Op een plaquette waar in het Cyrillisch informatie staat over het stuwmeer is een groot hakenkruis geschilderd. Neofascisten heb je overal.
Verderop maken we een stop in de stad Vratsa. We vinden een parkeerplek in het centrum en maken een korte wandeling. De stad stelt niet zo veel voor.
We vervolgen onze weg door de kloof. De volgende stop is bij het klooster Cherepish. Even denken we dat we fout zitten, want we komen uit bij een treinstation met eveneens de naam Cherepish. Maar het klooster ligt een kleine 500 meter verderop. Het klooster is in de late 14e eeuw gebouwd onder de regering van Tsaar Ivan Shishman. Tijdens de bezetting door de Ottomanen is het klooster verwoest. In de 17e is het opnieuw opgebouwd. In het klooster zijn mooie fresco’s aanwezig, die voor een deel zijn gerestaureerd.
Na het kloosterbezoek rijden we door naar Sofia. Hier komen we om 18.00 uur aan. Aan de rand van Sofia is een camperplaats in de achtertuin van Ivan. Hij heeft plek voor 4 campers. Als we hier aankomen zijn we de enigen. Ook Ivan is niet aanwezig. Alleen 2 katten. We zetten de camper neer, sluiten de elektra aan en gaan met een glaasje wijn in de zon zitten.
Zondag, 10 september. Sofia
Om 09.00 uur komt Ivan, de CP-eigenaar, langs. Hij begroet ons vriendelijk en geeft ons een kaart van het metronetwerk van Sofia.
Om 10.00 uur lopen we naar het metrostation op zo’n 200 meter afstand van de CP. Een half uur later staan we in het centrum van Sofia. Eerst op zoek naar een Touristinfo voor info en een stadskaart. Maar de Info vinden we niet. We zien ook geen bordjes die ons daarheen de richting wijzen.
Het is vandaag zondag, dus trouwdag! In de eerste de beste kerk die we inlopen is een huwelijksinzegening aan de gang. Prachtig koorzang begeleidt de rituelen. Als we naar de zwelling van de buik van de bruid kijken, zien we dat door dit bruidspaar het huwelijk al enkele maanden eerder is geconsumeerd.
Als het huwelijk tussen dit bruidspaar is voltrokken verlaten zij de kerk en komen de volgende huwelijkskandidaten binnenlopen. Het is hier lopende bandwerk.
We gaan de stad in op zoek naar bezienswaardigheden. We kunnen ons goed behelpen met Googlemaps om onze weg te vinden, maar missen een stadskaart voor het complete overzicht.
Als eerste wandelen we naar de Russische Kerk van Sint Nicolai, met prachtige ui-vormige koepels. De kerk werd rond 1912 gebouwd door een Russische diplomaat die zijn geloof niet wilde belijden in een Bulgaarse kerk.
Als we door wandelen komen we bij de Alexander Nevski Kathedraal. Deze kathedraal met zijn gouden koepels domineert de skyline van Sofia. Hij is gebouwd ter ere van de 200.000 Russische soldaten die gesneuveld zijn voor de Bulgaarse onafhankelijkheid in de Russisch-Tukse oorlog van 1877 tot 1878.
In het park voor de kathedraal is een vlooienmarkt met tientallen kraampjes met voornamelijk oude sieraden, oude medailles en oude muziekinstrumenten.
Als we terug wandelen naar het winkelgebied komen we langs een podium waar een veelkoppig orkest muziek maakt. Halverwege een nummer stoppen zij met spelen en beginnen hun instrumenten in te pakken. We snappen niet wat hier nu precies gaande is. Was het een repetitie voor een uitvoering later, of is het gewoon einde optreden.
We lunchen op een terras en lopen daarna naar een overdekte markt. Volgens Googlemaps is het een wandeling van 20 minuten. Als we op de plek aankomen is daar geen overdekte markt. En ook geen moskee die daar tegenover zou staan. Foutje van Googlemaps of van ons?
We wandelen weer terug en drinken een biertje op een terras. We zoeken nog eens op Googlemaps en zien nu dat de overdekte markt hier een paar honderd meter vandaan is.
Het is 19.00 uur maar de markt is nog open en veel kraampjes doen nog zaken.
Na de markt gaan we naar een traditioneel Bulgaars restaurant. We eten een goede maaltijd.
Om 22.00 uur zijn we terug bij de camper.
Sofia is een gezellige, mooie stad. We schrijven hem bij op ons lijstje met bezochte Europese hoofdsteden.
Maandag, 11 september. Sofia – Sapareva Banya: 214km
We rijden naar het Rila Gebergte om het Rila Klooster te bezoeken. De eerste 80km rijden we over de snelweg. Daarna gaan we de bergen in en rijden we door een mooi landschap.
Het Rila Klooster is gesticht door Ivan Rilski (880 – 946) een heremiet die verlichting zocht in deze eenzame omgeving. Hij kreeg volgers en richtte een religieuze gemeenschap op dat een pelgrimsplek werd voor mensen vanuit de hele Balkan.
In 1883 brandde het klooster af. Met toestemming van de Ottomaanse sultan werd het met giften van vele mensen herbouwd.
Het Rila Klooster wordt druk bezocht. Bussen brengen mensen van heinde en verre.
Na bezichtiging van het klooster gaan we naar de camping. We hebben de keuze uit 2 campings, beiden vlakbij het klooster. We kiezen voor camping Zodiac, maar als we daar aankomen blijkt deze al enige tijd gesloten. Geen nood, camping Bor ligt een paar honderd meter verderop. Bor is geopend maar ziet er erg “achenebbisj” uit. Hier willen we de nacht niet doorbrengen.
We zoeken op Campercontact en vinden Camping Verila in Sapareva Banya. Een rit van 74km. We gaan op weg.
De ingetoetste coördinaten leiden ons naar een voormalig sanatorium. Dit is beslist geen camping. Aan een jongeman vragen of er een camping in de buurt is. Met handen en voeten legt hij uit dat deze een stukje verderop ligt. Hij biedt aan met ons mee te rijden en de weg te wijzen. 10 Minuten later staan we voor camping Verila. We bedanken de jongeman en geven hem een pakje sigaretten.
Dinsdag, 12 september. Sapareva Banya
Campingdag. We slapen uit, zitten in de zon en lezen een boek, werken deze website bij, controleren de e-mail.
Achter in de middag wandelen we naar het stadje. We lopen er wat rond, bekijken een klein oud kerkje, doen en paar boodschappen en Ton koopt een ijsje.
Terug op de camping, zitten we in de zon, lezen een boek en maken de maaltijd klaar.
Woensdag, 13 september. Sapareva Banya – Plovdiv – Kazanlak: 273km
Om 11.00 uur rijden we weg bij camping Verila. In het stadje zien we de 2 Belgische jongelui lopen, die op de camping in een tentje naast ons hebben gekampeerd. Ze trekken liften door Bulgarije. We geven hen een lift van ongeveer 30km tot Borovets, hun bestemming voor vandaag.
In Borovets doen we meteen maar boodschappen, voordat we doorrijden naar Plovdiv. Plovdiv is gekozen tot culturele hoofdstad voor 2019. We bezoeken hier de oude stad. Dit is het oude deel van Plovdiv, waar mooie, goed bewaarde huizen en gebouwen staan uit de 18e en 19e eeuw. De straten zijn geplaveid met grote ruwe keien. Alle respect voor de stratenmakers die dit hebben aangelegd, maar om over te lopen is het een ramp. Het is veel klimmen en dalen en het is bloedheet; 320.
In een museumpje bekijken we een kleine, maar mooie collectie iconen. En we bezoeken een paar oude panden, waaronder een oude herberg. Onze rondwandeling eindigt bij een Romeins amfitheater.
Na 2 uur zijn we weer terug bij de camper. Voordat we verder rijden drinken we eerst een koud biertje op een terras in de schaduw.
Daarna zetten we onze reis voort naar Kazanlak. Gedurende 30km rijden we door de Rozenvallei. Het staat hier helemaal vol met rozen. Deze zijn nu natuurlijk uitgebloeid, maar in het voorjaar en de vroege zomer moet fantastisch zijn om door deze vallei te rijden en al die rozen te zien en te ruiken. De streek staat bekend om zijn rozenproducten; zeep, water, etc.
De Rozenvallei wordt ook de vallei van de Thracische Koningen genoemd. Van de 5e tot de 2e eeuw BC bewoonden de Thraciërs Zuid-Rusland en het gebied rond Roemenië, Bulgarije en Noord-Griekenland. De Thracische aanwezigheid was zo opvallend dat Herodotus hen het op één na (na de Indiërs) meest talrijke volk van de bekende wereld noemde en mogelijk het machtigste. Hij suggereerde dat – gezien de uitgestrektheid van de landen die ze bewoonden en controleerden – de Thraciërs “indien ze zich verenigd hadden” een enorm imperium gevormd zouden hebben. In de vallei van de Thracische Koningen liggen talloze grafheuvels waar koningen en edelen begraven zijn. Veel zijn er in de loop der tijden geplunderd. Maar recent zijn nog een paar grafheuvels ontdekt. Hierin zijn rijke Thracische kunstschatten gevonden.
Onze rit vandaag eindigt in Kazanlak bij camping Kransko Hanche. Een groot terrein met onder meer kleine driehoekige bungalowtjes (kabouterhuisjes) en met een wc/douche en 2 eenpersoonsbedden.. Er staan nog 2 andere campers. In een van de bungalowtjes kunnen we gebruik maken van wc/douche. Verouderd, maar functioneel.
We eten in het restaurant van het motel dat bij de camping hoort.
Donderdag, 14 september. Kazanlak – Veliko Tarnovo: 147km
Gisteravond een praatje gemaakt met een Nederlands stel. Van hen kregen we een goede tip voor een camping in de Donaudelta (Roemenië) die boottochten in de delta organiseert.
Om 10.00 uur rijden we naar Kazamlak. Het stadje stelt niet zo veel voor. We drinken koffie en een milkshake op een terras, tappen Bulgaarse Levs, doen boodschappen en tanken diesel.
Vervolgens rijden we de vallei van de Thracische Koningen in om grafheuvels te bekijken. In de eerste grafheuvel die we bezoeken krijgen we een goed beeld hoe deze heuvels zijn gebouwd/ingericht. Een voorportaal, een gang en vervolgens een kamer waar de dode werd opgebaard. Het is allemaal niet zo groot. Bij het verlaten van de heuvel stoot Nini keihard haar hoofd tegen het plafond van een onderdoorgang. We besluiten dat één grafheuvel genoeg is.
Wij rijden door naar Veliko Tarnovo. Een prachtige rit door de bergen. Op de top van een hoge berg, 2900mtr, bekijken we een vrijheidsmonument.
Om 16.00 uur komen we aan bij camping Veliko Tarnovo. Gerund door een Engels stel. De camping heeft onder meer een zwembad. Onderweg hebben we ons al zitten verheugen op een duik in het koele water. Maar het zwembad is gesloten, einde zomerseizoen. Verder is het een prima camping met moderne voorzieningen. Als we aankomen, staan er 7 campers en 2 tentjes.
Vrijdag, 15 september. Veliko Tarnovo
Vandaag is campingdag.
De 7 campers en de 2 tentjes vertrekken. We blijven alleen achter,
We doen niet veel. Genieten van het mooie weer, lezen een boek in de schaduw, werken de website bij en drinken ’s middags een biertje op het terras van de camping
Startpagina Week 1 Week 3 Week 4 Week 5